កាតហ្គេម ឬ សន្លឹកបៀរ គឺជាឧបករណ៍លេខគណិតក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលគ្រាន់តែជា ល្បែងដែលទទួលបានការពេញនិយមក្នុងចំណោមអ្នកចូលចិត្ត Party និងអ្នកចូលចិត្តលេងល្បែងជាក្រុមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាគឺជាល្បែងដែលមានការនិយមទូទាំងពិភពលោក។ ប៉ុន្តែនៅពេលសួរថា ដើមកំណើតរបស់សន្លឹកបៀរ ដែលផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងតំបន់អឺរ៉ុបនោះ អ្នកជំនាញផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រមួយភាគធំសម្លឹងឃើញថា វាគឺជាវត្ថុមួយដែលមកពីប្រទេសចិន។
នៅពេលនិយាយពីបៀរ ប្រាកដជាមិនអាចមើលរំលងវត្ថុធាតុដើមដ៏សំខាន់របស់បៀរបុរាណ នោះគឺត្រូវនិយាយពីក្រដាសជាមុនសិន ដើមកំណើតរបស់ក្រដាសនៅក្នុងន័យចំណេះដឹងមនុស្សទូទៅស្គាល់តាមរយៈពាក្យថា Paper ដែលកំលាយមកពីពាក្យ Papirus លោក Robert Temple សាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្របានអត្ថាធិប្បាយពន្យល់ថា Papirus ដែលមាននៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីបយូរជាង ៣០០០មុនគ្រឹស្តរាជ ដោយយកសំបកឈើផ្នែកខាងក្នុងរបស់ប្រភេទឈើ Papirus មកធ្វើ ប៉ុន្តែវាមានភាពខុសប្លែកគ្នាពីក្រដាស ដែលជនជាតិចិន បានស្វែងរកឃើញកាលពី២០០ឆ្នាំមុនគ្រឹស្តរាជយ៉ាងយូរ។
ក្រដាស កាលពីបុរាណមិនបានធ្វើចេញពីសរសៃឈើដូចក្រដាសសម័យបច្ចុប្បន្ននោះឡើយ ប៉ុន្តែក្រដាសបុរាណកំទេចដុំឈើមួយជាន់ៗដែលជាសរសៃចងបណ្ដែតតាមទឺក ហើយចាក់ចូលទៅក្នុងពុម្ព រួចច្រោះទឹកចេញ នៅសល់តែកំទេចឈើ ហើយឆ្កឹះយកចេញពីពុម្ព រួចយកទៅហាលឱ្យស្ងួត ក្រដាសដំបូងក្នុងប្រទេសអឺរ៉ុបមិនបានធ្វើមកពីសរសៃឈើនោះទេ តែធ្វើមកពីកំទេចក្រណាត់កន្ទ្របលីនិន។
ក្រដាសដែលគេជឿថា មានអាយុកាលចាស់ជាងគេបំផុតក្នុងលោក ត្រូវបានរកឃើញនៅឆ្នាំ១៩៥៧ ក្នុងរណ្ដៅសពក្បែរក្រុងស៊ីអាន ស្រុកសានស៊ី ប្រទេសចិន លក្ខណៈក្រដាសរបស់ក្រដាសដែលត្រូវបានគេរកឃើញនេះ ជាផ្ទាំង ៤ជ្រុង មានប្រវែងមួយផ្នែកៗ ១០សង់ទីម៉ែត្រ អាចមានអាយុកាលស្ថិតក្នុងឆ្នាំ១៤០ រហូត៨៧ មុនគ្រឹស្តរាជ។ ក្រដាសមួយប្រភេទនេះធ្វើមកពីសរសៃក្រចៅដែលមកហែកនិងដំ មានកំរាស់ក្រាស់ ហើយគ្រើមខ្លាំង ប្រើសរសេរមិនសូវល្អនោះទេ។
ចំណែកក្រដាសដែលមានតួអក្សរ គិតថាអាចនឹងប្រើសម្រាប់ការសរសេរផែនទីចំណាស់ជាងគេបំផុតក្នុងលោក ត្រូវបានគេរកឃើញនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៤២ ស្ថិតនៅក្រោមប៉មការពារនបុរាណដែលត្រូវទាហានចិនបោះបង់ចោល ក្នុងដំណាក់កាលដែលកុលសម្ព័ន្ធស៊ីចាង បង្កទ័ពក្បត់។ ប៉មការពារនេះស្ថិតនៅក្បែរ Chu Yen ក្រដាសដែលរកឃើញនេះមានអក្សរដែលអានដាច់ចំនួន ២០ តួ។
នៅពេលមានក្រដាសហើយ មិនពិបាកនោះទេសម្រាប់ការផលិតរបស់ប្រើប្រាស់ផ្សេងៗដូចជាក្រដាសបៀរជាដើមនោះ។ Robert Temple បានអធិប្បាយដែរថា «ជនជាតិចិន ជាមនុស្សក្រុមដំបូងដែលរកឃើញបៀរធ្វើពីក្រដាស ដែលមានប្រើក្នុងសតវត្សរ៍ទី៩ យ៉ាងយូរ។ យ៉ាងណាមិញ ភស្តុតាងនិយាយពីល្បែងបៀរដែលមានបង្ហាញនៅក្នុងសៀវភៅដំបូងដែលមានការនិយាយដល់ការលេងបៀរនោះបានបាត់បង់សាបសូន្យទៅហើយ ដោយឡែកតាមទិន្នន័យដែលកត់ត្រាដោយ បណ្ឌិត ឪយ៉ាងស៊ីវ (ឆ្នាំ1007-1072) បានលើកឡើងថា ការប្រើបៀរក្រដាស មួយផ្នែកកើតពីការផ្លាស់ប្ដូរពីសៀវភៅបែបរមូល មកជាផែនក្រដាសនិងមុខក្រដាស។
សម្រាប់ការបោះពុម្ពបៀរក្រដាស គឺបោះតាមពុម្ពឈើដែលឆ្លាក់ បៀរបុរាណដែលបន្សល់ទុកឱ្យបានឃើញមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះរមែងលាបពណ៌ដោយដៃ ចំណែកឯក្បូរក្បាច់ផ្នែកខាងក្រោយបៀរ ក៏ជាស្នាដៃគូររូបដោយវិចិត្រករល្បីឈ្មោះ មានការគូរជារូបភាពផ្សេងៗ ក្នុងប្រលោមលោកដូចជា «១០៨ អ្នកក្លាហានភ្នំលៀនសាន» ក្រដាសរបស់បៀរក៏ធ្វើពីក្រដាសក្រាស ជាប់ធុន តែធ្វើឱ្យមានពិបាកក្នុងពេលសាប់បៀរម្ដងៗ
ជនជាតិចិនឱ្យនិយមន័យល្បែងបៀរថាជាវត្ថុដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់សម្លាប់ពេលវេលា លេងបានគ្រប់កន្លែង គ្រប់ទិសទៅ ងាយយកតាមខ្លួន អាចលេងជាក្រុមតូចៗ មិនចាំបាច់មានគ្រឿងឬឧបករណ៍អ្វីច្រើន លេងក៏មិនពិបាកដូចលេងអុក។ ប៉ុន្តែការនិយមលេងបៀរដែលកាន់តែច្រើនឡើងៗ ធ្វើឱ្យអ្នកគ្រប់គ្រងចាំបាច់ត្រូវចេញច្បាប់ក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១៨ ហាមមន្ត្រីរាជការលេងល្បែងភ្នាល់ ហាមមនុស្សម្នាក់ផលិតឬចែកចាយបៀរលើសពី១០០០សន្លឹក។
អ្នកជំនាញបុរាណវិទ្យាដដែលបានអធិប្បាយរឿងនេះទៀតថា បៀរបានសាយភាយពីប្រទេសចិនទៅកាន់ប្រទេសនៅតំបន់អឺរ៉ុប២របៀប បើមិនតាមជនជាតិអារ៉ាប់ ក៏តាមរយៈអ្នកទេសចរណ៍ដែលធ្វើដំណើរមកចិនដូចជា ម៉ាកូ ប៉ូលូ ដែលធ្វើដំណើរទៅមករវាងប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយក្នុងរាជាសម័យម៉ុងហ្គោល។ សន្លឹកបៀរដែលមានអាយុចាស់ជាងគេបំផុតស្ថិតនៅអាល្លឺម៉ង់ និងអេស្ប៉ាញ មានអាយុ១៣៧៧ឆ្នាំ។
ជនជាតិអារ៉ាប់ ចាប់ផ្ដើមចេះវិធីផលិតក្រដាសពីអ្នកទោសចិនដែលត្រូវចាប់បានជាឈ្លើយសឹក រួចហើយពួកគេបានរក្សាក្រដាសជាសំងាត់ ហើយលក់ក្រដាសឱ្យពួកអឺរ៉ុបរហូតរកចំណូលបានច្រើនមហាសាល។ ពួកអ៊ឺរ៉ុបទទួលបានក្រដាសពីពួកអារ៉ាប់យកមកប្រើប្រាស់ចាប់ពីសវត្សរ៍ទី៨ ហើយក្រោយពីសតវត្សរ៍ទី១១ ក្រដាសចាប់ផ្ដើមត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជំនួស Papirus បន្តិចម្ដងៗ នៅអ៊ឺរ៉ុបការផលិតក្រដាសដំបូងចាប់ផ្ដើមនៅសតវត្សរ៍ទី១២៕
