បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនធ្លាប់ស្គាល់ និងធ្លាប់ឮតៗគ្នានូវពាក្យកាត់ CBC នៅពេលនិយាយដល់ការខ្ចីប្រាក់ធនាគារ និងបង់រំលស់ជាដើម។ មានអ្នកខ្លះយល់ថា CBC ជាស្ថាប័នគ្រប់គ្រងព័ត៌មានឥណទានរបស់រដ្ឋ។
តាមពិត CBC ជាគ្រឹះស្ថានឯកជនប្រកបអាជីវកម្មចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន។ គ្រឹះស្ថាននេះមានឈ្មោះពេញថា Credit Bureau Cambodia ប្រែជាខេមរភាសាថា ការិយាល័យឥណទានកម្ពុជា។ ក្រុមហ៊ុននេះ ទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណពីធនាគារជាតិ និងចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួននៅកម្ពុជាដំបូងនៅឆ្នាំ ២០១២។ បច្ចុប្បន្ននេះ មានតែក្រុមហ៊ុន CBC តែមួយគត់ ដែលធ្វើអាជីវកម្មលើការចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន ដោយក្រុមហ៊ុននេះមានតួនាទីទទួលព័ត៌មានឥណទានពីគ្រឹះស្ថាននៅក្រោមចំណុះធនាគារជាតិ រៀបចំព័ត៌មានទាំងនោះទៅជារបាយការណ៍ឥណទាន និងចែករំលែកព័ត៌មានឥណទានស្របទៅតាមច្បាប់កំណត់។
ប្រការ១៤ នៃប្រកាសរបស់ធនាគារជាតិ នៃកម្ពុជាកំណត់ឲ្យគ្រឹះស្ថានចំណុះច្បាប់ត្រូវចូលរួមផ្ដល់រាល់ព័ត៌មានឥណទានទាំងវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមាន ព្រមទាំងមូលប្បទានប័ត្រមិនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ក្នុងគណនីទៅក្នុងប្រព័ន្ធចែករំលែកព័ត៌មានឥណទានយ៉ាងតិចម្ដង ក្នុង ១ខែ។
គ្រឹះស្ថានចំណុះឲ្យធនាគារជាតិមានដូចជា ធនាគារពាណិជ្ជ ធនាគារឯកទេស មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ក្រុមហ៊ុនភតិសន្យាហិរញ្ញវត្ថុ គ្រឹះស្ថានឥណទានជនបទ និងគ្រឹះស្ថានដែលទទួលអាជ្ញាប័ណ្ណពីធនាគារជាតិផ្សេងទៀត។
ហេតុអ្វីបានចាំបាច់ត្រូវមានប្រព័ន្ធចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន?
យោងតាមប្រកាសរបស់ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ការបង្កើតក្របខ័ណ្ឌនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសម្រាប់ការចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន ដើម្បីលើកកម្ពស់ការផ្ដល់ឥណទានប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ និងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ និងការប្រកួតប្រជែងស្មើភាព សំដៅកាត់បន្ថយហានិភ័យឥណទានរបស់គ្រឹះស្ថានធនាគារ និងហិរញ្ញវត្ថុ និងរួមចំណែកក្នុងការបង្កើនបរិយាបន្នហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា។
កាលពីមុនឆ្នាំ ២០០៦ ធនាគារជាតិធ្លាប់បង្កើតប្រព័ន្ធចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាននេះម្ដងរួចមកហើយ ប៉ុន្តែមិនទទួលបានជោគជ័យ ដោយសារការចូលរួមពីគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុនៅមានកម្រិត និងប្រព័ន្ធមានភាពស្មុគស្មាញ ម្ល៉ោះហើយក៏សម្រេចបញ្ចប់នៅឆ្នាំ ២០០៦។
រហូតដល់ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទើបធនាគារជាតិបានចេញប្រកាសស្ដីពីការចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន ដែលប្រកាសនេះហើយបានបើកឱកាសឲ្យក្រុមហ៊ុន CBC ចាប់ផ្ដើមធ្វើអាជីវកម្មលើការចែករំលែកព័ត៌មានឥណទាន នៅឆ្នាំ ២០១២ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃមានតែក្រុមហ៊ុននេះមួយគត់។
ធនាគារជាតិ នៃកម្ពុជាបានចេញប្រកាស ស្ដីពី ការចែករំលែកព័ត៌មានឥណទានមួយទៀតនៅឆ្នាំ ២០២០ ដើម្បីបំពេញបន្ថែមនូវអត្ថន័យលើប្រកាសចាស់, តម្រូវឲ្យបញ្ចូលទិន្នន័យមូលប្បទានប័ត្រមិនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ (សែកស្អុយ) ចូលទៅក្នុងប្រព័ន្ធ និងអនុញ្ញាតឲ្យចែករំលែកព័ត៌មានឥណទានឆ្លងប្រទេសបាន ដោយតម្រូវឲ្យមានការអនុញ្ញាតពីធនាគារជាតិជាមុន៕
អត្ថបទ៖ ឈិន ធារ៉ាត់
