នេះជាការដកស្រង់បទពិសោធន៍ពិត នៅពេលស្លាប់ តើព្រលឹងរបស់មនុស្សនឹងទៅណា?
បើតាមនាង Rachel Boyl ជាម្ចាស់គណនី Tik Tok @rachboylex បានរៀបរាប់បទពិសោធន៍នៃអារម្មណ៍ពិតរបស់នាង បន្ទាប់ពីនាងធ្លាប់ជួបហេតុការណ៍ស្លាប់ដល់ទៅ ៣ដងនៅក្នុងជីវិត។ នាងបាននិយាយថា នាងធ្លាប់មានជំងឺប្រចាំកាយ Supraventricular tachycardia ឬជាជំងឺបេះដូង ដែលមានអាការលោតញាប់ខុសធម្មតា។ ជំងឺនេះគឺកើតមានរោគសញ្ញាដូចជា បេះដូងច្របាច់ខ្លួនញាប់ លំហូរឈាមមានការស្ទះ ឈាមបញ្ជូនទៅមិនបានចេញគ្រប់ប្រអប់បេះដូង រហូតដល់បេះដូងឈប់ដើរតែម្ដង(គាំងបេះដូង)។
នាង Rachel Boyl បាននិយាយនៅក្នុងវីដេអូ Tik Tok របស់នាងថា ជំងឺប្រចាំកាយរបស់នាងគឺពិបាកព្យាបាលណាស់។ នៅគ្រាមួយនោះ បេះដូងរបស់នាងលោតលឿនខ្លាំងមែន រហូតដល់ទៅ 230 ដងក្នុងមួយនាទី ហើយធ្លាក់មកវិញដល់ចំនុចឈប់លោតតែម្ដង(គាំងបេះដូង)។ នាងបានបន្ដនិយាយថា បន្ទាប់ពីនោះ នាងមានអារម្មណ៍ដឹងខ្លួនថា ព្រលឹងរបស់នាងបានក្រោកចេញពីខ្លួនរបស់នាង ហើយនាងមើលមិនឃើញអ្វីទាំងអស់ក្រៅពីពន្លឺពណ៌សចាំង។ ពេលនោះនាងមានអារម្មណ៍ថា ព្រលឹងនាងបានដើរទៅរកពន្លឺសចាំងនោះ។ បន្ដមកទៀតនាងបាននិយាយថា «ភ្លាមៗនេះ ខ្ញុំបានងាកមកមើលរាងកាយរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏គិតថា វាគឺជារឿងឆ្កួតមែនទែនហើយ ដែលមើលឃើញរាងកាយខ្លួនឯងបែបនេះ។ ហេតុការណ៍នេះ ខ្ញុំចាំបានថា វាបានកើតឡើង២ដងហើយនៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងគេងនៅគ្រែវះកាត់បេះដូង។ ខ្ញុំដូចជាមនុស្សស្លាប់ហើយនៅក្នុងពេលតែមួយ វាបានធ្វើឱ្យខ្ញុំកាន់តែយល់ពីអារម្មណ៍មួយថា នៅពេលដែលមនុស្សបានស្លាប់ហើយ តើព្រលឹងគេនឹងទៅណា? ក្រោយមកខ្ញុំក៏ដឹងខ្លួនឡើងវិញ គឺមានជីវិតម្ដងទៀត»។
បន្ទាប់នាង Rachel Boyl បាននិយាយពីបទពិសោធន៍របស់ខ្លួននាងនៅលើបណ្ដាញសង្គមរួចមក អ្នកលេងបណ្ដាញសង្គមបែរជានាំគ្នាគិតថា នាងគឺជាមនុស្សមិនគ្រប់សតិ និងយាយរឿងនេះឡើង ដើម្បីទាមទារតែការ View និងបេះដូងឱ្យបានច្រើនតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្រោយមក នាង Rachel Boyl បានបកស្រាយទៀតថា «ពួកអ្នកគិតថាខ្ញុំឆ្គួត ជាមនុស្សវង្វេងថ្នាំដែលពេទ្យបានឱ្យ ឬក៏ជាមនុស្សគ្មានអុកស៊ីសែនក្នុងខ្លួនក៏ដោយ តែខ្ញុំសូមនិយាយថា រឿងរ៉ាវកន្លងមក គឺជារឿងពិត ខ្ញុំមិនកុហកទេ ព្រោះខ្ញុំបានជួបវារួចហើយ។ លើកទី៣នៃការស្លាប់របស់ខ្ញុំ គឺជាការវះកាត់បេះដូងចុងក្រោយ។ បេះដូងខ្ញុំលោតញាប់ខ្លាំងដូចចង់ផ្ទុះចេញមកក្រៅ ពេលនោះដែរ ព្រលឹងខ្ញុំចេញបានមើលមករាងកាយខ្លួនឯងពីទីខ្ពស់មែនទែន ហើយខ្ញុំមើលមិនឃើញទាំងអស់ សូម្បីតែមនុស្សនៅជុំវិញរាងកាយ ឬឧបករណ៍ពេទ្យ។ ខ្ញុំឃើញរាងកាយរបស់ខ្ញុំកំពុងលង់លក់ មិនកម្រើក។ ពន្លឺសចាំងដែលព្រលឹងខ្ញុំបានឃើញនោះ អាចជាភពថ្មីដែលខ្ញុំនឹងត្រូវទៅ»។
ផ្អែកលើហេតុការណ៍ខាងលើនេះ ក៏មានភាពប្រហាក់ប្រហែលជាមួយជំនឿរបស់ខ្មែរយើងដែលមានតាំងពីបុរាណមក គេធ្លាប់លឺថា មនុស្សនៅពេលស្លាប់ហើយ ព្រលឹងគឺត្រូវបានចាកចេញពីខ្លួន ទៅកាន់ឋានទាំងពីរ គឺឋាននរក និងឋានសួគិ៍។ ប្រជាជនខ្មែរ តែងប្រើទង់ព្រលឹងនៅពេលមានមនុស្សស្លាប់ ដោយអាចារ្យលើកទង់នោះទៅដាក់ក្បាលដំណេកបុគ្គលសា្លប់រួចផ្តាំបុគ្គល(ខ្មោច)នោះថា ទង់ព្រលឹងនេះជាសំបុត្រដើរផ្លូវរបស់អ្នកហើយ ចូរអ្នកកាន់ឱ្យជាប់ ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅថ្វាយបង្គំព្រះចូឡោមណីចេតិយ ព្រោះអ្នកទៅតែម្នាក់ឯងគ្មានអ្នកណានាំផ្លូវទេ។ នេះបើយោងតាម សៀវភៅលំអានទំនៀមខ្មែរបុរាណ៕
