ថ្វីត្បិតឆ្នាំ២០២៤ គឺជាសម័យបច្ចេកវិទ្យាទំនើបនិងទាន់សម័យក្ដី ប៉ុន្តែទំនៀមទំលាប់និងអបិយជំនឿនៅតែចាក់ ឬសគល់យ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងសង្គមខ្មែរជាពិសេសគឺបងប្អូនអ្នកសៀមរាប ឬខ្មែរអង្គរ នៅតែបន្តគោរពនិងអនុវត្តយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវប្រពៃណីមួយចំនួន ដែលបងប្អូនខេត្តផ្សេងៗ ស្ទើរតែបាត់បង់សាបសូនទៅហើយ។
ថ្មីៗនេះ ដោយសារតែខែចែត្រនារដូវប្រាំងមេឃក្ដៅស្ងួតហួតហែងខ្លាំងខុសប្រក្រតី ទើបអ្នកភូមិ អ្នកស្រុកបានស្រុះស្រួលមូលមតិគ្នារកវិធីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យមេឃមានភ្លៀង ទៅតាមមធ្យោបាយ និងលទ្ធភាពផ្សេងៗដែលខ្លួនមាននិងខ្លួនដឹង ពិសេសគឺអនុវត្តទៅតាមទំនៀមនិងទំលាប់នៃភូមិនីមួយៗ។
ដូចករណីអ្នកភូមិចំនួន២ មួយគឺអ្នកភូមិព្រៃជ្រូក ភូមិដូនតុក ភូមិកិត្តិយស ស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប បាននាំគ្នារាំសុំទឹកភ្លៀងលោកតា ដែលគេហៅឈ្មោះថា រាំនាងម៉ែវសុំទឹកភ្លៀង ដើម្បីបានត្រជាក់ត្រជុំផង និងបានទឹកសម្រាប់ធ្វើស្រែ និងមួយទៀតគឺនៅភូមិស្រែចង្ហូត ឃុំរុនតាឯក ស្រុកបន្ទាយស្រី ដោយអ្នកភូមិបានជួបជុំគ្នាធ្វើពិធីសុំទឹកភ្លៀងនៅប្រាសាទលាក់នាង (នៅខាងជើងភ្នំបូក) កាលពីថ្ងៃទី២៤ ដល់ថ្ងៃទី ២៥កន្លងទៅ ដោយមានរៀបចំកិច្ចផ្សេងៗពីបុរាណ ក្នុងគោលបំណងសុំទឹកភ្លៀងច្រើនគ្រប់គ្រាន់ និងសុំសេចក្ដីសុខដល់អ្នកភូមិគ្រប់ៗគ្នា។
ទាំងនេះគឺជាប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់ដ៏ល្អផូរផង់របស់អ្នកភូមិស្រុករស់នៅតំបន់អង្គរ ហើយនេះក៏បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីអត្ថប្រយោជន៍នៃប្រាសាទបុរាណនិងបូជនីយដ្ឋានទាំងឡាយដែលដូនតាបានសាងសង់បន្សល់ទុកសម្រាប់ធ្វើកិច្ចពិធីផ្សេងៗទៅតាមទំនៀមទំលាប់ ហើយត្រូវតាមទេសកាលផងដែរ។
សកម្មភាពទាំងអស់នេះ គេហៅថា «បេតិកភណ្ឌរស់» ប្រាសាទនៅមាន ព្រលឹង គឺមានជីវិត រីឯជំនឿ ត្រង់ជឿ ឬមិនចង់ជឿ មានពិត ឬមិនពិត មិនជាបញ្ហាចោទនោះឡើយ ព្រោះអាស្រ័យទៅតាមបុគ្គលរៀងៗខ្លួន ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺ ការរក្សាឱ្យបានគង់វង្សនូវ ប្រពៃណី វប្បធម៌ របស់អ្នកភូមិអ្នកស្រុក ព្រោះគេធ្វើឡើងនេះដើម្បីសេចក្ដីស្ងប់សុខផ្លូវចិត្ត ដើម្បីសេចក្ដីសុខក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃនៃអ្នករស់នៅក្នុងសហគមន៍ និងសង្គមទាំងមូលផងដែរ៕
