ផ្អែកតាមសៀវភៅមហាសង្ក្រាន្ដខ្មែរបានឱ្យដឹងថា បើតាមទំនៀមមហាសង្ក្រាន្តចូលឆ្នាំថ្មីនេះនឹងរំកិលចូលមកដល់នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៣កើត ខែចេត្រ ពុទ្ធសករាជ ២៥៦៥ វេលាម៉ោង ១០:០០នាទីព្រឹក នឹងគន់គូរមហាសង្ក្រាន្តឆ្នាំថ្មី ដល់ទីចុងជួបរវាងមីនរាសី និងមេសរាសី ក្នុងកាលវេលាព្រឹក។
ទើបមានទេពធីតាមួយព្រះអង្គព្រះនាម កិរិណីទេវី ជាបាទបរិចាកា គង់នៅចាតុម្មហារាជិកា ឆកាមាសួគ៌ជាន់ទី១ អម្ពរពស្ត្រាពណ៌ស្លឹកចេកស្រស់ (បៃតង) ស៊កសៀតលម្អព្រះកាណ៌ដោយ បុប្ផាមន្ទារវបុស្ប គ្រឿងប្រដាប់ដោយ កែវមរកត ចិញ្ចាចរស្មី រីភក្សាហារទ្រង់សោយ ធញ្ញហារ មានសណ្តែកល្ងជាចំណី មានសាស្ត្រាវុធជា កង្វេរ (ក្ងក់ទាក់កាវដំរី) កាន់នៅនាព្រះហស្ថស្តាំ និងកាំភ្លើង (អសនី) ទ្រនាប់កាន់នៅព្រះហស្ថឆ្វេងធីតានាងគង់ឈរគន់រំពៃលើខ្នងពាហន: គជសារ (ដំរី) ជាយាន ចុះចាកសួគ៌ាមកកាន់ជម្ពូទ្វីបា។
រណ្តាប់ទទួលទេវតាតាមទំនៀមពីបុរាណរៀងរហូតមក ត្រូវរៀបរានទទួលទេវតានៅខាងមុខផ្ទះ មួយសម្រាប់តាំងគ្រឿងពលីការផ្សេង ៗ ។ ត្រូវរៀបក្រាលសំពត់ពណ៌សហើយរៀបចំនូវគ្រឿងសក្ការបូជា ទេវតាមានជាអាទិ៍បាយសី ៩ថ្នាក់មួយគូបាយសី ៧ថ្នាក់មួយគូបាយសី ៥ថ្នាក់មួយគូបាយសី ៣ថ្នាក់មួយ គូបាយសីប៉ាឆាមមួយគូ ស្វាធម៌មួយគូ ទឹកអប់មួយគូ ទៀន៥ធូប៥ លាច៥ផ្កា៥ ដាក់លើជើងពាន១គូ ចេកនួនចេកណាំវ៉ាដាក់លើជើងពានមួយគូ ផ្លែឈើ១១មុខ(១រៀបដាក់ជើងពាន១១គូ ដូងឡៅមួយគូ ទឹក ស្អាតពីរកែវ ។
ស្រេចហើយនៅវេលាម៉ោងដែលទេវតាចុះមកត្រូវជួបប្រជុំក្រុមគ្រួសារដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះ នមស្សការព្រះរតនៈត្រ័យសមាទានសីលហើយតាំងចិត្តឲ្យបានស្អាតបរិសុទ្ធជ្រះស្រឡះនូវមន្ទិលទាំងពួង តម្កល់ ចិត្តរំពឹង គិតទៅលើព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃជាទីពឹងទីរឮក លុះចប់ពិធីទទួលទេវតា ។ ចំពោះបាយសី៩ថ្នាក់៧ថ្នាក់ ជាទំនៀមមានចែងនៅក្នុងសៀវភៅព្ររាជពិធីទ្វារទសមាសនិងមាន អនុវត្តនៅព្រះបរមរាជវាំង តែចំពោះប្រជារាស្ត្រគួរធ្វើត្រឹម៥ថ្នាក់ចុះមកឬរៀបត្រឹមគ្រឿងសក្ការបូជាដែល មានទៀនបំ ធូបប្រាំស្លាធម៌កូនចេកមួយគូក៏ល្មមសមគួរដែរ ។ ចំពោះផ្លែឈើសម្រាប់ប្រជារាស្ត្រគួររៀប ឱ្យបានត្រឹម៣ ឬ៥មុខក៏ជាការប្រសើរគឺរៀបទៅតាមធនធានរបស់ខ្លួន។ នៅគ្រប់ដង្វាយទាំងអស់ត្រូវដាក់ ផ្កាម្លិះភួងពីលើគ្រប់ដង្វាយ។
គួរដឹងដែរថា ផ្លែឈើ១១មុខ ដោយ១១ហៅថា រាជាជោគ គឺតំណាងឱ្យព្រះរាជា ជាអ្នកថ្វាយចំពោះទេវតាប្រចាំឆ្នាំ កាលសំពត់សក៏បាន ពណ៌ខៀវខ្ចីក៏បាន តាមអម្ពរបស់ទេពធីតា៕
